احمد آرام مي‌كوشد در اين اثر رويكردي متفاوت با آثار پيشين خود پيشه كند. او خواسته خواننده را با خلق فضايي كولاژگونه و با تجربه كردن رخدادهاي پراكنده و گفتارهاي دروني در شكل دادن به ساختار قصه سهيم كند. سردرگمي شخصيت‌ها در درون مخاطب مونتاژ مي‌شوند تا شايد فاصله‌ي ميان او و داستان از ميان برداشته شود.