دويدم و دويدم به مورچهاي رسيدم مورچه رو كلّه قند بود براش كوهي بلند بود كوه سفيد و شيرين مورچه بپر به پايين بابام داره قندشكنو تيزميكنه كوهتو ريزريزميكنه يه وقت تو رو جيزميكنه خدا نكرده مفتي از اون بالا ميافتي نگي به من نگفتي!
اين شعر و نه شعر ديگر، كتاب «گربه به من ميو داد» را شكل دادهاند. شاعر در اين كتاب، ضمن آنكه به «ادبيت» شعرها توجه داشته، به مايه گرفتن از «بيان عاميانه» و نيز «نگاه كودكانه» دل بسته است.
نظرات شما
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید : - ورود - عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر