این یک داستان نیست، یک ادای دین است. در مقابل چوب آلاسکاها و تشتک‌های در پپسی‌کولا که شسته وتمیز و دسته شده تحویل گرفتم. یا در مقابل یخ دربهشت‌‏ها و آب آلبالوهایی که مجانی خوردم. سال‌ها بود که فراموشش کرده بودم اما دیشب خوابش را دیدم. با همان شلوار رنگ و رو رفته و همان کت مردانه‏‌ گشاد که تا نزدیک زانویش می‌‏رسید و دست‌هایش توی آستین‌های آن گم می‏‌شد. داشت مثل همه صبح‏‌های زود همراه پدرش می‏‌رفت.