در این کتاب به بررسی پادشاهی در ایران و زندگی ناصرالدین شاه قاجار می‌پردازد و در آن به تفصیل نه تنها درباره‌ی نهاد سلطنت بلکه درباره‌ی نهاد صدارت در ایران نیز صحبت می‌کند. نهادی که در زمان ناصرالدین شاه با حضور امیرکبیر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود. عباس امانت در این کتاب کوشیده که فارغ از تمام افسانه‌ها و حرف‌هایی که درباره‌ی امیرکبیر یا دیگر افراد هست، آن چه را که حقیقت آن‌هاست بیان کند. او در واقع به ما نشان می‌دهد که سیاستمداران در ایران چند چهره دارند. نویسنده در این کتاب از روابط ایران و اروپا در زمان ناصرالدین شاه، اوضاع مردم در این دوره، دربار شاه و اتفاقاتی که در آن افتاده سخن می‌گوید. در این کتاب به دوران تلخ کودکی ناصرالدین شاه نیز اشاره شده است، دورانی که نتیجه‌اش ترسی می‌شود که سال‌ها بعد در دوران سلطنت گریبان او را می‌گیرد و باعث می‌شود که همواره با دیده‌ی شک به اطرافیان خود نگاه کند و موجب قتل نخستین صدراعظمش، امیر کبیر شود. صدراعظمی که به شاه نحوه‌ی حکومت کردن و رفتار با مخالفان سیاسی را آموخته بود و نقش مهمی در رسیدن او به تخت شاهی داشت. در این کتاب مطالبی راجع به اواخر دوران حکومت ناصرالدین شاه و صدراعظمی میرزا حسین خان سپهسالار نیز می‌خوانیم. البته روایتی که نویسنده از این دوران صدارت می‌کند همانند دوران امیرکبیر و میرزا آقاخان به تفصیل نیست اما در آن نیز می‌توان نکات جالبی پیدا کرد. در آخر این که، کتاب قبله عالم اثری تاریخیست که عباس امانت در نگارش آن از منابع موثقی استفاده کرده است و کوشیده بدون هیچ جانبداری شخصیت‌های سیاسی آن دوران را نشان دهد و پرده از واقعیات عهد ناصری بردارد.