ما که مادر نداشتیم | زلزله بود | که
گهوارهمان را تکان میدادعلی عبدالرضایی | زخم باز
داخل دهن من سیاهه. سیاه مثل کسوفِ خورشید.
سیاه مثل اون حفرهای که همه ازش اومدیم.
نزدیکتر که بیای و دقیقتر که نگاه کنی،
چیزهای دیگهیی هم میبینی. خودت رو
میبینی که داری فرو میری و بقیه رو
میبینی که دور و برت نیستن.
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر