الکساندر نیکولایویچ آستروفسکی پدر نمایشنامه‌نویسی روسیه یکی از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان جهان، در قرن نوزدهم در روسیه متولد شد. وی با بیش از پنجاه نمایشنامه پدر درام‌‌نویسی روسیه به حساب می‌آید. در دهه پنجاه خورشیدی به مدد بانوی تئاتر ایران مهین اسکویی سه نمایشنامه از آستروفسکی (صاعقه، پول هار، گرگها و بره‌ها) ترجمه و اجرا شده است که متأسفانه هیچ‌یک به چاپ نرسیده است.

عموماً او را بزرگ‌ترین نمایندهٔ دوران واقع‌گرایی ادبیات روسی می‌دانند.

نخستین نمایش‌نامه‌اش تصویری از شادی خانواده، را در ۱۸۴۷ نوشت. نمایش‌نامهٔ بعدی‌اش ورشکسته (۱۸۴۹) بود که به تصویر ورشکستگی ساختگی میان تاجران مسکو می‌پردازد و اعتراض‌هایی برانگیخت. این اثر که سبب اخراج آستروفسکی از خدمات دولتی شد، سیزده سال توقیف بود. آستروفسکی در دههٔ ۱۸۶۰ چند نمایش‌نامهٔ تاریخی نوشت. اما مهم‌ترین آثار نمایش‌اش که به طبقهٔ بازرگانان روسی می‌پردازند، شامل دو تراژدی و چند کمدی است. ازجمله شاهکارش نداری عیب نیست (۱۸۵۳) و رعد و برق (۱۸۵۹). نمایش‌نامهٔ دختر برفی (۱۸۷۳) وی براساس اپرایی از نیکلای ریمسکی کورساکوف بوده است. آستروفسکی ارتباط نزدیکی با تئاتر لیتل داشت که تنها تئاتر دولتی مسکو بود و در همین تئاتر همهٔ نمایش‌نامه‌هایش تحت نظر خود وی به اجرا درآمدند. در ۱۸۸۵ مدیر هنری تئاترهای سلطنتی شد.

وی نویسندهٔ ۴۷ نمایش‌نامه است و تقریباً یک تنه مجموعه‌ای از نمایش‌نامه‌های ملی روسیه را پدید آورده است و این نمایش‌نامه‌ها که بارها در روسیه به اجرا درآمده‌اند بسیار پرخواننده‌اند.

آثار

تصویری از شادی خانواده (۱۸۴۷)

نداری عیب نیست (۱۸۵۳)

وقایع روزانه یک آدم رذل

نابخردی کافی در هر خردمند

حقیقت خوب است اما شادی بهتر است

رویایی بر روی ولگا

آن گناهکاران بی گناه هستند

عروس بینوا

ورشکسته (۱۸۴۹)

واقعه یک منتظره

رعد و برق (۱۸۵۹)