شالاموف سال 1970 در وولوگدا در شمال روسیه متولد شد. پدرش کشیشی ارتدوکس و مادرش معلم بود. شالاموف سال 1924 به مسکو رفت تا به تحصیل در رشته حقوق بپردازد. او در  22 سالگی  نخستین بار دستگیر شد و به اتهام تحریکات ضدحکومتی به حبس در اردوگاه اورال محکوم شد.

وی سال 1931 به مسکو بازگشت و سال 1937 دوباره دستگیر شد و سپس به منطقه کولیما فرستاده شد. کولیما در شمال شرقی سیبری واقع است و در زمان استالین محل ساختن اردوگاه‌های کار اجباری بود. از این رو زنده ماندن او در این ناحیه چیزی شبیه معجزه بود. شالاموف سال 1956 در حالی به مسکو بازگشت که از دو سال قبل کار روی کتاب «داستان‌های کولیما» را آغاز کرده بود. شالاموف دوازده سال تمام برای نوشتن این کتاب کار کرد و آن را به اثر اصلی خود تبدیل کرد. از آنجا که نفی بلد شالاموف در وطنش حتی تا مدت‌ها پس از مرگش در سال 1982 هم ادامه داشت، این کتاب او در سال 1989 در روسیه منتشر شد.