روبرتو بولانیو آبالوس شاعر و رمان‌نویس بزرگ شیلیایی متولد ۱۹۵۳ و در سال ۲۰۰۳ از دنیا رفته است. بولانیو که در دهه ۱۹۷۰ به تروتسکیست‌ها پیوسته بود، در سال ۱۹۷۳ برای کمک به پایه‌گذاری انقلاب و حمایت از آلنده از مکزیک به شیلی بازگشت، اما پس از کودتای پینوشه، بازداشت شد و هشت روز اسیر بود؛ خود باور داشت که در ۲۰ سالگی کشوری را باخته بود، اما رویایی را برده بود. او می‌گفت: «خواندن مثل فکر کردن است، مثل عبادت کردن، مثل با دوستی صحبت کردن، مثل آراء خود را بیان کردن، مثل به آراء بقیه مردم گوش فرا دادن، مثل به موسیقی گوش کردن، مثل منظره‌ای را نگاه کردن، مثل در ساحل پیاده‌روی کردن.» زمانی در مصاحبه‌ای از بولانیو پرسیدند: «چه چیزی باعث می‌شود که ایمان داشته باشید در شاعری بهتر از رمان‌نویسی هستید؟»، پاسخ داد: «شعرها کمتر شرمنده‌ام می‌کنند.»