بیوگرافی بهرام روحانی از زبان خودش:

تردید دارم که در ابتدا کلمه بوده باشد. اما ازآنجاکه در حال حاضر تقدم و تأخر آن, اهمیت قابل‌تأملی ایجاد نمی‌کند و واژگان از منظر فرمشان, وزن‌دارند و عموماً هر چیز که وزن دارد به‌نوعی تحمیل خواهد شد درنتیجه من بهرام روحانی هستم ' متولد یکم اسفندماه یک هزار و سیصد و شصت و چهار هجری خورشیدی در ایران, خراسان شمالی, بجنورد. اگر گذر شعر به فراسوی ادبیات راه ببرد. پس محتوا در اولویت است. اما اینکه فرم در آثار بنده چگونه شکل می‌بندد, یقیناً به زیست جهان من باز خواهد گشت. به حال غیر منتظره‌ام که شاید در آن, تبرها حروف آزادی را جدا جدا کرده‌اند. اگر انسان طغیان می‌کند, یعنی اینکه محتوای مردد خود را از فرم زمینی‌اش جدا کرده است. پس ایماژها و تنانگی اش نیز از این قاعده مستثنا نخواهند بود. چراکه آن مسافر مشکوک, قرار است در هر فرد, فردیت خود را به اثبات برساند. از فرازوفرودهای کولاژیک که در زندگانی هر تنابنده ای موجود است می‌گذرم و اینک تعداد رخدادهایی که در چند بازه‌ی زمانی بر من گذشته را در دو دفتر بنام‌های جعبه‌ی سیاه و پرواز بوفالوها خلاصه کرده‌ام. به‌زعم بنده این دو دفتر, درواقع بیش از جملات, تصاویرند. نام‌گذاری هر دو دفتر برخلاف تصور معیار, استعاراتی از علوم انسانی‌اند. جعبه‌ی سیاه بر سیستم‌هایی که امکان تشریح تفصیلی آنها به دلیل وجود هرج‌ومرج, وجود ندارد دلالت داشته و پرواز بوفالوها, به تحرک غیر لازم و بدون تعقل در بافت‌های اجتماعی و سیستمی اشاره دارد. و این بدین معناست که در هر دو دفتر, ادبیت (و نه ادبیات) واژانه به سیر در جهان شخصی مؤلف پرداخته است. بنده ننوشته‌ام که هنری در آن پنهان باشد. بلکه اگر هنری کرده باشم, آن است که نانوشته باشم.