محمدرضا فشاهی، متولد 1324 در تهران، دارای درجه‌ی دکترا در «جامعه‌شناسی جهان اسلام» از دانشگاه پارسی 2 (سوربن نوول) و زیر نظر ژاک برک، دکترای دِتا در رشته‌ی «فلسفه و ادبیات و علوم انسانی» از دانشگاه پاریس 8 (سَنت دِنی) و زیر نظر فرانسوا شاتله و رُنه شِرر، و درجه‌ی «شایستگی رهبری پژوهش‌های دوره‌ی دکترا در فلسفه» از همین دانشگاه است. متن حاضر که به قصد دریافت درجه‌ی «شایستگی رهبری...» و در چارچوب مقررات آکادمیک فرانسه تهیه گردیده. از سوی هئیت ژوری مرکب از رُنه شِرر استاد بازنشسته‌ی فلسفه در دانشگاه پاریس 8 و یکی از برجسته‌ترین متخصصان فلسفه‌ی آلمان (هوسرل و هایدِگر)، ژاگ پولن مدیر دپارتمان فلسفه در دانشگاه پاریس 8 و مدیر برنامه در کالج بین‌المللی فلسفه، پدر روحانی یسوعی پی‌پرِ ژان لاباری‌یر، استاد فلسفه در «انستیتو عالی الهیات و فلسفه»، معاون کالج بین‌المللی فلسفه، و یکی از بزرگ‌ترین متخصصان فلسفه‌ی هگل در عصر ما، آندره میکل مدیر عامل سابق کتابخانه ملی پاریس، صاحب کرسی «فرهنگ کلاسیک عرب»(کرسی لویی ماسینیون) در کالج دوفرانس، و رئیس همین کالج، و نیز ژاک برک (متولد 1910)، پرحیثیت‌ترین «جامعه‌شناس ـ اسلام‌شناس» جهان غرب و صاحب کرسی «جامعه و تفکر جهان اسلام» در کالج دوفرانس و مدرسه‌ی مطالعات عالیه در علوم اجتماعی، به اتفاق آراء مورد تهنیت قرار گرفته و به مؤلف آن اجازه داده است که به گروه مدرسان دوره‌ی دکترای فلسفه بپیوندد. فشاهی در سال 1982 در دپارتمان جامعه‌شناسی دانشگاه پاریس 8 تدریس کرده، و از سال 1987 تاکنون نیز در دپارتمان فلسفه‌ی همین دانشگاه به تدریس اشتغال داشته و دارد.