برانیسلاو نوشیچ Branislav Nušić داستان‌نویس بزرگ یوگسلاو در شهر بلگراد در خانواده بازرگانی ورشکسته به دنیا آمد. تحصیلاتش را در رشته حقوق به پایان رسانید، لیکن پیشه وکالت هرگز نتوانست علاقه او را به خود معطوف دارد. به کارهای گوناگونی چون هنرپیشگی، کارمندی، و آموزگاری دست زد، اما سرانجام ادبیات و تآتر بود که توانست او را در حیطه بیکران خود نگاهدارد. نوشیچ در داستان‌ها و نمایشنامه‌های انتقادی بسیاری که نوشته است خنده‌انگیزترین و در عین حال دردناک‌ترین پرده‌های زندگی انسان‌ها را در برابر خواننده می‌گشاید. اجتماع خود را خوب می‌شناسد، دردها و رنج‌ها را می‌بیند، و با شیرین‌ترین کلام آنها را تصویر می‌کند.

طبقات مرفه اجتماع را که وقار و شخصیتشان در کلمه «ثروت» خلاصه می‌شود، بیرحمانه به باد استهزاء و انتقاد می‌گیرد، با دقت خاص و زیرکانه‌ای دانشمندانی را که عقاید و نظریه‌هاشان با مسائل واقعی زندگی فاصله زیادی دارد، رسوا می‌سازد و انبوه بیکاره‌ها، دلال‌ها و خوش‌پوشان متظاهر را که در ادارات، رستوران‌ها و کافه‌ها می‌لولند، معرفی می‌کند. نوشیچ افکار انقلابی و عقاید سیاسی مشخصی نداشت، اما از صمیم قلب نسبت به پستی‌ها و دنائت‌های زندگی نفرت می‌ورزید. این نویسنده شهیر که معاصرانش او را «جادوگر بزرگ خنده» می‌خواندند، تا اوج بیان خواست‌ها و اندیشه‌های مردم پرواز کرد و آثار خود را فراموش‌ناشدنی ساخت.