نگار جواهریان، بازیگر تئا‌تر و سینما، در سال ۱۳۶۱ در تهران متولد می‌شود. وی بازیگری را از۱۳-۱۴ سالگی یعنی از زمانی که مدرسه به هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان می‌رود، آغاز می‌کند و هنگامی که در ۱۵ سالگی به روی سن تئا‌تر شهر می‌رود، به صورت جدی وارد حرفه تئا‌تر می‌شود. سپس در رشته طراحی صحنه دانشگاه هنر و معماری، تحصیلات خود را ادامه می‌دهد.
جواهریان از سال ۱۳۷۷ که کار خود را آغاز کرد، در تئاتر‌ها و فیلم‌های بسیاری از جمله نمایش‌های: «دیوان تئاترال» محمود استاد محمد (۱۳۸۱)، «قرمز و دیگران» محمد یعقوبی (۱۳۸۳)، «شهرهای نامرئی» حسن معجونی (۱۳۸۴)، «بدون خداحافظی» کتایون مرندی (۱۳۸۵)، «۱۷ دی کجا بودی؟» امیر رضا کوهستانی (۱۳۸۸)؛ فیلم‌هایی چون: «قدمگاه» محمدمهدی عسگرپور (۱۳۸۲)، «چند تار مو» ایرج کریمی (۱۳۸۲)، «خوابگاه دختران» محمدحسین لطیفی (۱۳۸۳)، «پابرهنه در بهشت» بهرام توکلی (۱۳۸۴)، «جعبه موسیقی» فرزاد مؤتمن (۱۳۸۶)، «نسل جادویی» ایرج کریمی (۱۳۸۵)، «اینجا بدون من» بهرام توکلی (۱۳۸۹)، «یه حبه قند» رضا می‌رکریمی (۱۳۸۹)، «هیچ» عبدالرضا کاهانی (۱۳۸۸)، «طلا و مس» همایون اسعدیان (۱۳۸۷)، «کتاب قانون» مازیار میری (۱۳۸۷)، «تن‌ها دو بار زندگی می‌کنیم» بهنام بهزادی (۱۳۸۶)، «صد سال به این سال‌ها» سامان مقدم (۱۳۸۶) و سریال‌هایی چون: «زیر تیغ» محمدرضا هنرمند (۱۳۸۵)، «کلاه قرمزی ۹۰» ایرج طهماسب (۱۳۹۰) ایفای نقش کرده است.
همچنین جواهریان موفق شده در همین زمینه جوایزی چون تندیس انجمن و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن (برای «فیلم طلا و مس»/ چهارمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران / ۱۳۸۹)؛ تندیس بهترین بازیگر زن نقش اول (برای «فیلم طلا و مس»/ چهاردهمین جشن خانه سینما، ۱۳۸۹)؛ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (برای فیلم «طلا و مس»/ بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳۸۸)؛ جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن (برای فیلم «تنها دو بار زندگی می‌کنیم»/ یازدهمین جشنواره Osian Cine Fan، هندوستان، ۱۳۸۸) و تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن (برای فیلم اینجا بدون من/ پانزدهمین جشن خانه سینما، ۱۳۹۰) را در کارنامه خود ثبت کند.
جواهریان علاوه بر بازیگری در زمینه خبرنگاری نیز فعالیت می‌کند و در سوابق کاری خود ترجمه نمایشنامه «خیانت» هارولد پینتر را با همکاری تینوش نظم‌جو را دارد.