خودم را گذاشتم جای مادرتان که خیلی سال پیشها روی این صندلی مینشسته و به پدرم فکر میکرده. به صدایش، به طرز راه رفتنش. به این که عاشق شده و نمیداند با خانه زندگیش چه کند. من هم جای مادرتان بودم برمیگشتم تهران تا دیگر نبینمش. رامین پروین | یکی از زیر، دو تا از رو |
نیما یوشیج(شعر زمانما)
خریدنویسنده: محمد حقوقی
شعر نيما يوشيج از آغاز تا امروز، شعرهاي برگزيده، تفسير و تحليل موفقترين شعرها...
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر