 | حتما رفته بودم بنارس | حتما آنجا به دست یکی از معشوقه‌های تو کشته شده بودم | حتما آخرین صحنه عوعوی سگی و چند درخت و اناری که می‌افتاد. شیدا محمدی | یواش های قرمز |  |
وقتی زندگی در گفتگویی میان آدم‌ها شکل می‌گیرد، با تمام سرخوشی‌ها و اضطراب‌ها و بهانه‌هایی برای ماندن. هرآنچه در داستان توصیف می‌شود در نمایشنامه تصویر می‌شود. روایتی که از یونان باستان، از اشیل، سوفوکل، آریستوفان، تا شکسپیر، تنسی ویلیامز، ژان ژنه، یاسمینا رضا، در آفریقا آثول فوگارد و در ایران از فتحعلی آخوندزاده تا اکبر رادی، علیرضا نادری، محمد یعقوبی و... همچنان باقی‌ست.
