می‌دانم می‌دانم دیگر نیستم | درست مثل زمانی که من میز و درخت و ساعت بودم و تو هیچ‌وقت نبودی

با دست‌های تو چشم‌های ِ حالا را می‌بینم | با نفس‌های تو صدای کوچه‌های دماوند | برف چه شاد در خونم می‌بارد

بیرون این گلدان | هیچ‌چیز جدی نیست | نه آتش‌سوزی ملیبو | نه شعارهای روی دیوار قندهار | نه این همه جنازه‎های بوگرفته در بغداد