امیررضا کوهستانی، نویسنده و کارگردان تئا‌تر در سال ۱۳۵۷ در شیراز به دنیا آمد. ۱۸ ساله بود که اولین داستان­ کوتاه­‌ا­ش را در روزنامه‌­های محلی چاپ کرد. پس از آن جذب سینما شد و تحصیلات آکادمیک خود را در رشته‌ی کارگردانی سینما آغاز کرد، سپس در دانشگاه منچستر انگلستان در رشته‌ی مطالعات تئاتری ادامه داد.

وی اولین نمایشنامه‌ی خود را با نام «و روز هرگز نیامد» در سال ۱۳۷۷ نوشت که هرگز به اجرا در نیامد. یک سال بعد نمایش­ «قصه‌­های در گوشی» را به روی صحنه برد که توجه­ بسیاری را در هجدهمین جشنواره‌ی تئا‌تر فجر جلب کرد. در سال ۱۳۷۶ گروه تئا‌تر مهر را تشکیل داد و با سومین اثرش «رقص روی لیوان­‌ها» (۱۳۸۰) حمایت چندین فستیوال هنری اروپایی را کسب کرد و از این پس موقعیت خود را به عنوان یک نویسنده- کارگردان خلاق تثبیت نمود. او در سال ۲۰۰۲ نمایش «تجربه‌­های اخیر» را در فستیوال تئا‌تر جهان در شهر بُن آلمان دید و پس از آن تصمیم گرفت که این اثر که برداشتی از نمایشنامه‌­ای کانادایی است را به همین نام بازنویسی و اجرا کند.

آثار بعدی او «در میان ابر‌ها» -که درباره‌ی مهاجرت است- (۱۳۸۴)، «خون خشک و سبزی تازه» (۱۳۸۶)، «کوارتت» (۱۳۸۶) هر کدام درتئا‌تر ایران و چندین فستیوال­ و تئا‌تر اروپایی به اجرا در آمده‌­اند. وی نمایش «اوتوپیا‌ها» را با همکاری یک نمایشنامه‌­نویس- کارگردان ژاپنی (اوریزا هیراتا) و یک کارگردان فرانسوی (سیلوان موریس) در فرانسه و ژاپن به روی صحنه برد.

کوهستانی بعد از چند سال تحصیل در انگلستان برای اجرای نمایش «درشب 17 دی کجا بودی؟» به ایران بازگشت و همچنین آن را در تئا‌تر La Colline فرانسه و چندین کشور اروپایی اجرا کرد.

نمایشنامه‌ی­ «درمیان ابر‌ها» ی وی توسط انتشارات رویال کورت لندن به زبان انگلیسی منتشرشد.

مهم‌ترین ویژگی تئا‌تر کوهستانی در تجربه­‌های او روی صدا و دیالوگ است. او زبانی ساده و معاصر را برای نمایشنامه­‌هایش برمی­‌گزیند و اعتقادی به زبان پراستعاره و نمادین ندارد. انتقال روایت­‌های متقاطع وتبدیل آن به روایت­‌های تک نفره­‌ی موزاییکی از دیگر ویژگی­‌های آثار اوست.