زندگی مثل یه کتاب دوست‌داشتنی‌یه، مثل یه بچه‌ست که بغل دست‌مون داره بازی می‌کنه، مثل ابزاری‌یه که می‌گیریم دست‌مون و ازش استفاده می‌کنیم، مثل یه نیمکته که شبا دم در خونه‌مون روش استراحت می‌کنیم. (...) زندگی شاید هم واقعاً چیزی غیر از خوشبختی نباشه.

من تمام مِـیلم را از دست می‌دهم ــ این است آن‌چه به تو می‌گویم ــ من تمام مـیلم را از دست می‌دهم و حتی میل به داشتن آغاز یک میل.

نه به دست‌هایت می‌نگرم، نه به شمشیر. فقط نگاه می‌کُنم به چشم‌هایت. نه برای آن‌که چشم‌ها می‌گویند شمشیر به کجا فرود خواهد آمد.(...) به چشم‌هایت نگاه می‌کُنم تا ببینم مهر دارند یا کین... چشم‌ها دروغ نمی‌گویند.

دستی  تکان‌دهنده‌تر از دستان سرزمینت نیست | وقتی از دست‌رفتنت را  | بدرقه می‌کند.

بهتره همه‏‌مون با هم حافظه‏‌هامون رو پاک كنيم. بهتره همين‏‌جا جلوى تماشاچى‏‌ها اين کار رو بكنيم. خيلى مهمه كه آدم حافظه‏‌ش رو با نظم و بدون امید از دست بده...

خاطره‌ها | دست‌های مصنوعی‌اند | دراز می‌شوند | می‌فشاری‌شان | حس نمی‌کنند.

بلاى خود را از من بگردان‏ |  از ضرب دست تو نابود شده‏‌ام من‏