امین معلوف، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی لبنانی در سال ۱۹۴۹ در بِیروت به دنیا می‌آید، اما نخستین سال‌های کودکیِ او در مصر (سرزمینِ پدربزرگِ مادری‌اش) سپری می‌شود. پدرش شاعر، نقاش و در عینِ حال روزنامه‌نگاری شناخته شده در بیروت بود، و مادرش از خانواده‌ای فرانسوی زبان و کاتولیک بود که یک نَسَب‌اش به استانبول می‌رسید؛ شهری که در خیالِ امین معلوف جایگاهی نمادین دارد و تنها شهری است که در اغلب آثارش به آن اشاره می‌کند.
فرهنگِ کوچ‌گری و "اقلیتی" که در آثارش به چشم می‌خورد، بی‌شک تا اندازه‌ای نمایان‌گرِ چند وطنی بودن نویسنده و احساسِ دائِمیِ خارجی بودن است: مسیحی در دنیایِ عرب، و عرب در دنیای غرب. تحصیلات ابتداییِ امین معلوف در بیروت و در یک مدرسه‌ی فرانسوی سپری می‌شود. او نخستین مطالعات‌اش از جمله مطالعه‌ی کلاسیک‌های ادبیات غرب را به زبان عربی انجام می‌دهد، اما اولین کوشش‌های ادبی‌اش به زبانِ فرانسوی است که در آن زمان برای او "زبانِ سایه" به حساب می‌آید (در مقابلِ عربی که برایش "زبانِ روشنایی" است).
معلوف، تحصیلاتِ دانشگاهی‌اش را در رشته‌ی جامعه‌شناسی و علومِ اقتصادی انجام می‌دهد، و کمی بعد به عنوانِ روزنامه‌نگار در روزنامه‌ی اصلیِ بیروت یعنی النهار مشغول به کار می‌شود و در آن‌جا مقالاتی در زمینه‌ی سیاستِ بین‌الملل می‌نویسد. او در سال ۱۹۷۶، در حالی که جنگ داخلی میهن‌اش را تکه پاره می‌کند، به همراه همسر و سه فرزندش عازمِ فرانسه می‌شود و حرفه‌ی روزنامه‌نگاری را در جایگاهِ سردبیر روزنامه‌ی آفریقایِ جوان ادامه می‌دهد. وی به واسطه‌ی شغل‌اش، رویدادهای متعددی چون جنگِ ویتنام و انقلاب ایران را پوشش می‌دهد، و برای تهیه‌ی گزارش به حدودِ شصت کشور جهان از جمله هند، بنگلادش، اتیوپی، سومالی، کنیا، یمن و الجزایر سفر می‌کند.
امین معلوف در سال ۱۹۸۳ رساله‌ی «جنگ‌های صلیبی از نگاهِ اعراب» را منتشر می‌کند. او در سال ۱۹۸۶، به دنبالِ موفقیت چشم‌گیر دومین کتاب‌اش با عنوان «لئونِ آفریقایی»، تصمیم می‌گیرد که تمام وقت خود را صرف ادبیات کند. او رُمانی با نام «سمرقند» درباره‌ی عمر خیام (شاعر و دانشمندِ ایرانی) می‌نویسد و پس از آن رُمانِ «باغ‌های روشنایی» را درباره‌ی مانیِ پیامبر منتشر می‌کند. انتشار این دو اثر، معلوف را به عنوان چهره‌ای مهم در زمینه‌ی رمانِ تاریخیِ الهام گرفته از شرق مطرح می‌کند. رمان دیگر او با عنوانِ «اولین قرن پس از بئاتریس» یک رمان علمی ـ تخیلی و منحصربه‌فرد است که نگاهی نگران به آینده‌ی تمدن دارد. امین معلوف در سال ۱۹۹۳ جایزه‌ی گُنکور را برای رمانِ «صخره‌ی تانیوس» دریافت می‌کند. وی سپس برای نخستین بار نوشتنِ کتابچه‌ی اُپرا را تجربه می‌کند و «عشق از دور» را برای کایجا ساریاهو آهنگساز فنلاندی می‌نویسد. این اپرا در ماه اوت سال ۲۰۰۰ در جشنواره‌ی سالزبورگ اجرا می‌شود و پس از آن در کشورهای مختلف با استقبال عظیم تماشاچیان و منتقدان مواجه می‌گردد. به این ترتیب همکاریِ معلوف با ساریاهو ادامه می‌یابد و منجر به خلق سه اپرای دیگر می‌شود.
امین معلوف در ماه ژوئن سال ۲۰۱۱ به عنوان جانشینِ کلود لِوی استروس (مردم شناسِ مشهور فرانسوی که در اکتبر ۲۰۰۹ درگذشت) در آکادمی فرانسِز انتخاب می‌شود.
کتاب‌‌شناسی:
ـ رُمان‌ها:
• لِئون آفریقایی (۱۹۸۶)
• سمرقند (۱۹۸۸)
• باغ‌های روشنایی (۱۹۹۱)
• اولین قرن پس از بئاتریس (۱۹۹۲)
• صخره‌ی تانیوس (۱۹۹۳)
• بندرهای شرق (۱۹۹۶)
• اُدیسه‌ی بالتازار (۲۰۰۰)
ـ رسالات:
• جنگ‌های صلیبی از نگاهِ اعراب (۱۹۸۳)
• هویت‌های مرگ‌بار (۱۹۹۸)
• ریشه‌ها (۲۰۰۴)
• اختلالِ جهان (۲۰۰۹)
ـ کتابچه‌های اپرا:
• عشق از دور (۲۰۰۱)
• آدریانا ماتِر (۲۰۰۴)
• عشقِ سیمون (۲۰۰۶)
• اِمیلی (۲۰۱۰)
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر