گونتر ویلهلم گراس نویسنده، مجسمه‌ساز و نقاش آلمانی است. او عضو برجسته گروه ۴۷ و از نویسندگان بزرگ و معروف آلمان است.

او سال ۱۹۲۷ در گدانسک (به آلمانی: دانتسیگ) لهستان، از پدری پروتستان و مادری کاتولیک، زاده شد.

گراس تحت تأثیر تربیت کاتولیکی مادر، به خدمت در کلیسا مشغول شد و با نوجوانان خادم در اجرای مراسم نمازگذاری شرکت می کرد.

در پانزده ‌سالگی برای گریز از محیط تنگ و فقیرانه خانوادگی، خدمت در ارتش هیتلری را با رغبت پذیرفت و در هفده‌ سالگی به لشکر دهم توپخانه اس‌اس - فروندبرگ فرا خوانده شد.

گونتر گراس پس از مجروح شدن در تاریخ ۲۰ آوریل ۱۹۴۵ (میلادی)، در تاریخ ۸ مه ۱۹۴۵ (میلادی) در مارین‌باد دستگیر و به‌ اسارت نیروهای آمریکائی درآمد و تا ۲۴ آوریل ۱۹۴۶ (میلادی) در بازداشتگاه بود.

گراس در بازجوئی‌های مقدماتی افسران آمریکائی، به ‌عضویت خود در شاخه مسلح حزب نازی موسوم به اس‌اس اعتراف کرد، ولی تا سال ۲۰۰۶ افکار عمومی را از آن آگاه نکرد.

او سال ۱۹۴۷/۱۹۴۸ در دوسلدورف یک ‌دوره کارآموزی را در کارگاه سنگ‌تراشی به ‌پایان ‌رساند و سپس در آکادمی هنر دوسلدورف تا پایان سال ۱۹۵۲ به تحصیل در رشته پیکرتراشی و قلم‌سیاه پرداخت.

سال‌های ۱۹۵۳/۱۹۵۶ در دانشکده هنرهای تجسمی در برلین ادامه تحصیل داد. پس از اتمام تحصیلات به ‌پاریس رفت و تا سال ۱۹۵۹ در آن‌جا اقامت کرد.

سال ۱۹۶۰ مجددأ به برلین بازگشت و تا سال ۱۹۷۲ آنجا سکونت کرد.

گونتر گراس سال‌های ۱۹۷۲/۱۹۸۷ در یکی از شهرهای کوچک استان شلزویگ هولشتاین زندگی کرد. او سال ۱۹۵۴ با یک دانشجوی سوئیسی ازدواج کرد که این پیوندِ زناشوئی تا سال ۱۹۷۸ دوام داشت و ثمره آن پنج فرزند بود.

گراس سال ۱۹۷۹ مجددأ ازدواج و به ‌اتفاق همسرش راهی هندوستان شد و برای شش ‌ماه در کلکته زندگی کرد.

جوایز ادبی:

جایزه‌ی گئورگ بوشنر در سال ۱۹۶۵

جایزه‌ی توماس مان در سال ۱۹۹۶

جایزه‌ی شاهزاده‌ی آستوریا در سال ۱۹۹۹

جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۹

دکترای افتخاری از دانشگاه آزاد برلین در سال ۲۰۰۵

فعالیت‌های سیاسی;

کارهای گونتر گراس جنبه‌های قوی سیاسی دارد و خود او نیز فعال سیاسی و درگذشته، عضو حزب سوسیال دموکرات آلمان بوده‌است.

او سال ۱۹۸۲ رسمأ به‌ عضویت این حزب درآمد. ده سال عضو آن بود و سرانجام از حزب استعفا داد. او هنوز طرفدار این حزب است.

گراس همچنین اعتراف کرده است در نوجوانی از اعضای بخش مسلح حزب نازی موسوم به اس اس بوده‌است. او همچنین مانند هاینریش بل از قبول نشان صلیب خدمت از دست رییس جمهور آلمان سرباز زده است. روز ۱۶ فروردین ۱۳۹۱(۴ آوریل ۲۰۱۲) در شرایط اوجگیری دوباره التهابات بر سر برنامه هسته ی ایران و باز سایه انداختن جغد جنگ بر سر ایرانیان، شعر منثوری از گونتر گراس با عنوان «آنچه باید گفته شود» در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ, نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا منتشر شد که جنجال‌های فراوانی را در میان اصحاب رسانه و سیاست بر انگیخت.

آثار ادبی:

طبل حلبی (۱۹۵۹)

موش و گربه (۱۹۵۹)

سال‌های سگی (۱۹۶۳)

مجموعه اشعار (۱۹۷۱)

از دفتر خاطرات یک حلزون (۱۹۷۲)

کفچه ماهی (سفره ماهی) (۱۹۷۷)

ماده‌موش/ دنباله طبل حلبی (۱۹۸۶)

قرن من (۱۹۹۹)

بر گام خرچنگ (۲۰۰۲)

آخرین رقص (۲۰۰۳)

داستان‌های هانس کریستیان آندرسن از دیدگاه گونتر گراس (۲۰۰۵)

پوست کندن پیاز (۲۰۰۷)

اما مشهورترین رمان او طبل حلبی است که نمونه برجسته سبک رئالیسم جادوئی در اروپا به‌ شمار می‌آید. این رمان سال ۱۹۵۹ چاپ و باعث شهرت گراس شد.

رمان مشهور دیگر او «سال‌های سگی» نام دارد که سال ۱۹۶۳ منتشر شد و به ‌تلفیق واقعیت با تخیل مشهور است. او سال ۱۹۸۶ پس از سال‌ها سکوت، رمان «ماده موش» را منتشر کرد.