 | گاه باید خود را گم کرد | چون نجابت | که در کوچه پس کوچه‌های این شهر دست‌به‌دست می‌گردد. رضا صالحی مهربان | باد با لباس آبی |  |
این آدما... ژک برل
و بعدش
فریدا ست، که مثل یه تیکه ماه می‌مونه
و همون‌قدر منو دوست داره
که من فریدا رو دوست دارم
...
اونای دیگه می‌گن که فریدا برای من زیادی خوشگله
که من فقط به درد گربه کشتن می‌خورم
من که هیچوقت گربه نکشتم
اگر هم کشتم خیلی وقت پیش کشتم
یا شایدم فراموش کردم
یا بوی بد می‌داد
ژک برل
ترجمه تینوش نظم‌جو
با همکاری مهشاد مخبری و گلناز برومند
کارگاه حسین آبکنار گروه اول
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر