رضا امیرخانی نویسنده و منتقد ادبی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او در دبیرستان علامه حلی تهران درس خوانده‌است و فارغ التحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف است. مدتی سردبیری سایت لوح ارگان نویسندگان ادبیات پایداری را بر عهده داشت و در پاییز ۸۴ از این مقام استعفا داد. وی از سال ۸۴ تا ۸۶ رئیس هیات مدیره انجمن قلم ایران بود. به گواهی سایت شخصی وی، بیش از چهارصد هزار نسخه از کتاب‌های او تا به حال به فروش رسیده است.

آثار:

«اِرمیا» نام اولین کتاب امیرخانی در سال ۱۳۷۴ است که جایزه بیست سال ادبیات داستانی ایران را از آن خود کرد.

«مجموعه داستان‌های کوتاه ناصرِ ارمنی» دومین اثر وی است که در سال ۱۳۷۸ منتشر شد.

«رمان من» او سومین اثر او است که در سال ۱۳۷۸ منتشر و برخی آن را بهترین کتاب این نویسنده می‌دانند.

«ازبه» چهارمین اثر این نویسنده می‌باشد که در سال ۱۳۸۰ چاپ شد و در آن به بیان گوشه‌ای از سختی‌های زندگی در دوران جنگ و بعد از آن پرداخته‌است.

«سفرنامه داستان سیستان»، پنجمین کار رضا امیرخانی است که به حواشی مسافرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای به استان سیستان و بلوچستان می‌پردازد، این کتاب در سال ۱۳۸۲ منتشر شد.

«نشت نشا» کتاب بعدی وی، مقاله بلندی است که در سال ۱۳۸۴ چاپ شد و به ریشه‌یابی مهاجرت نخبگان پرداخت.

«بیوتن» این رمان در فروردین‌ماه ۱۳۸۷ به چاپ رسید. این کتاب، داستان یکی از بازمانده‌های جنگ تحمیلی ایران است که به بهانه‌ای به آمریکا سفر می‌نماید.

«سرلوحه‌ها» گزیده‌ای از یادداشت‌های پراکنده سال‌های 81-84 در سایت لوح؛ نوشته شده و توسط انتشارات سپیده باوران اسفند ماه 1387به چاپ رسیده است.

«نفحات نفت» جستاری در فرهنگ مدیریت نفتی و دولتی در جمهوری اسلامی ایران؛ نوشته شده و توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

«سفرنامه افغانستان‌» "جانستان کابلستان" که حاصل سفر به کشور افغانستان می‌باشد به اتمام رسیده است و توسط «نشر افق» منتشر شده است.

«قیدار» آخرین رمان امیرخانی است که توسط نشر افق چاپ و در بیست و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران رونمایی شد.

جوایز و افتخارات:

کتاب «اِرمیا» برگزیده جشنواره آثار ۲۰ سال دفاع مقدس و مورد تقدیر در اولین دوره جشنواره مهر و دومین جشنواره دفاع مقدس.

«کتاب من» او که در دومین جشنواره مهر مورد تقدیر قرار گرفته و یکی از سه کتاب برگزیده منتقدان مطبوعات و سه کتاب برگزیده سال ۷۹.