با فرو ریختن بنای اعتقاد به عدالتی که در این جهان و بهشتی که در آن جهان وعده داده شده است، جوانه های جدیدی از «مدینه فاضله» و «آرمانشهر اسلامی ایرانی» شروع به شکوفه زدن می کنند. مبارزه رو در روی ایرانیان با بنیاد و نهادهای حکومت اسلامی – عربی، ایده آل های جدیدی از جامعه بعد از اسلام را به همراه می آورد. هر ایده آل و آرمان اجتماعی جدید نیز متقابلا امید به فردایی دگرگونه را بیش از پیش تقویت می کند و فردای آزادی را نوید می دهد که می باید با رهایی از ستم مدعیان نمایندگی خداوندی، خداوندی که بر این معیار، گویا فقط جبار و مکار می نماید تا رحمان و رحیم، بر پای بایستد.