موضوع کتاب حاضر، مسئله حقوق و با هدف مطالعه دانشجویان فلسفه حقوق نوشته شده است. نویسنده، نخست نظریه «فرمان درباره قانون» را نقد می‌کند. این نظریه در حقیقت اثبات‌گرایی برجای مانده از سَلَفِ نظری نویسنده، یعنی «جان آستین» است. استدلال وی این است که قانون را باید در قالب قاعده فهمید. به همین دلیل قانون را به مثابه اتّحاد قواعد اوّلی و ثانوی معرفی می‌کند. امّا وی در ادامه استدلال می‌کند که این قواعد بافتی باز دارند. از این رو «هارت» قانون‌گذاری قضایی را بهای تنظیم قاعده‌مند حیات اجتماعی توصیف می‌کند. از آن‌جا که برداشت قاعده‌مند از قانون در مقابل دو گرایش افراطی شکل‌گرایی و قاعده شکّاکی قرار دارد، نویسنده پس از شرح و نقد این دو گرایش، درباره نسبت قانون اخلاق و عدالت بحث می‌کند و قرائتی تجربی از حقوق طبیعی بیان می‌کند. وی، در پایان از حقوق بین‌الملل به مثابه مصداقی خاص از نظام حقوقی دفاع می‌کند و به نقد‌ها و نظرهای گوناگونی که در مقابل نظریه‌اش مطرح است، پاسخ می‌دهد.