من قول دادم که با عکس شما می‌روم دنبال آنها. چه‌طور می‌توانم از شما حرف بزنم، در حالی که خودم هیچ‌وقت شما را ندیدم؟ اگر روبه‌روی من بنشینید نمی‌توانم تشخیص بدهم شخصی که روبرویم نشسته غریبه است یا آشنا. از شما چه می‌دانم؟ فقط همین چند خط کاغذی که توی دستم مانده. انتظار ندارید که یک آدم زنده را با این چندتا کلمه‌ی خیالی درست کنم برای‌شان. من خودم هزاربار نقش آدم‌های خیالی را بازی کرده‌ام.....