داستان زندگی است داستان خوب و بد زندگی همه ما است. داستان مادری است مهربان به نام آذر که کانون معنویت همه اعضای خانواده است. وجودش تسکین بخش روح و روان فرزندان و بستگان است. در این فضای داستانی هرکس نقش خودرا بازی می کند هرکس جایگاه و منزلت خود را دارد. وقتی فرهاد به مسافرت می‌رود جایش در فضای خانه و کاشانه برای همه خالی می‌شود به هر مناسبتی یادش می کنند. وقتی از مسافرت برمی‌گردد، همه خوشحال از حضورش می‌شوند .

در این فضا وقتی گربه‌ای بیمار به خانه آورده می‌شود، غذایش می‌دهند، مداوایش می‌کنند و حرمت و احترام نمود واقعی دارد. ترحم آدم‌ها ناشی از شعور و شناخت خودآگاهانه آنهاست نه از شفقت و مهر ورزی مقلدانه آنها دراین فضا اگر سهراب بازیگوشی می‌کند پدر ومادر نگران درس و مشق او هستند اما درس خواندن را هرگز تحمیل نمی‌کنند بلکه شرایط را برای توجه او به درس مهیا می‌کنند. 

نویسنده، با مجموعه داستان «کتاب آذر » نشان داده است می‌توان از همه اتفاقات کوچک و بزرگ زندگی داستانی نوشت که داستان همه باشد. داستانی که قهرمانانش همه، داستانی که فضایش دیالوگش در دسترس و شامل همه خانواده‌های ایرانی می‌باشد. خواندن این کتاب به دوستداران ادبیات داستانی توصیه می‌شود.