این سطور نوشته شد تا به یاد داشته باشیم که در همه‌جا و خاصه در جوامعی چون ایران، آزادی اندیشه راهی بس دشوار و دراز است. بر همه‎ی پویندگان این راه درود، از میرزا آقاخان و یارانش گرفته تا کسروی در دیروز و سلطانپور و سعیدی‌سیرجانی و میرعلایی و پوینده و مختاری و دیگران و دیگران در امروز!