ایزاک امانویلوویچ بابل نویسنده یهودی تبار روس و از بزرگ‌ترین نویسندگان روسیه در قرن بیستم است. ازاین نویسنده تعداد زیادی داستان کوتاه، بخش‌هایی ناتمام از یک رمان و چندین فیلنامه باقی‌مانده‌است. اولین مجموعه از آثار وی به زبان انگلیسی در سال ۱۹۹۲ توسط دخترش ناتالی بابل گردآوری شد و انتشار یافت. وی در می ۱۹۳۹ دستگیر و در سال ۱۹۴۰ به اتهام خیانت به شوروی و جاسوسی اعدام گردید. وی سه بار ازدواج کرد و از خود سه فرزند باقی گذاشت. بابل همیشه از ماکسیم گورکی به عنوان استاد و راهنمای خود نام می‌برد. ایزاک بابل همچون اکثر روشنفکران و نویسندگان انقلاب بلشویکی روسیه دلبسته آرمان‌ها و اهداف کمونیسم بود. اما بعد از آغاز حکومت ترور و وحشت کمونیست‌ها، آنچنان سرخورده و مایوس شد که به مخالفان آن پیوست و سرانجام بدست رژیمی که زمانی حامی‌اش بود، اعدام گردید. سال‌ها بعد در دوره موسوم به استالین‌زدایی از این نویسنده اعاده حیثیت شد. عکس (پلیس امنیتی روسیه) از بابل پس از دستگیری فضای داستان‌های وی سرشار از طنزی درخشان و گزنده‌ است. آدم‌ها، مکان‌ها و اتفاقات داستان‌های وی همچون خود انقلاب، مملو از بدویت، خون و نزاع و درگیری‌اند. از درخشان‌ترین نوشته‌های وی داستان کوتاه «گی دو موپاسان» است که در واقع ادای دینی به نویسنده فرانسوی گی دو مو پاسان است.