ایساک بابل روایتگر دوره‌ای پرآشوب از تاریخ یکی از مهمترین تمدن‌های جهان است. کار او را می‌توان بازآفرینی صریح و بی‌رحمانه دنیایی دستخوش جنگ و آشوب دانست. داستان‌هایش اغلب وقایع‌نامه مصیبت و فاجعه‌اند، ولی فضایی رنگین، بانشاط و سرشار از طنز دارند- با حال و هوایی متفاوت که زندگی، تر و تازه و چالاک، در آن جاری است. بابل در دوره‌ای پرآشوب ساکن این جهان بوده، زمانه انقلابی خلقی با آرمانی دست نیافتنی که در شتاب ثانیه‌هایش مجالی برای انسان بودن نیست. او که خود به نوعی پرورده این انقلاب است، با نگاهی ژرف بین لحظه‌های خوشبختی گریخته از کف انسان‌ها را ثبت می‌کند، شادی‌های کوچک زندگی را میانه بلوا می‌بیند، و در روند کار خود رفته رفته به وجدان بیدار جامعه‌ای بدل می‌شود که در چرخه پرشتاب حوادث انسان‌ها را از یاد برده است. راز ماندگاری داستان‌های بابل همین نگاه ژرف او به انسان است