کتابی که نخستین بار در سال ۱۹۶۱ منتشر شد و هشت مقاله از آرنت در حوزه اندیشه سیاسی را دربرمی‌گیرد. در این کتاب، آرنت به طرح مباحثى امروزى و مدرن درباره‏ى اصلى‏‌ترین موضوعات سیاسى جدى دنیاى نو پرداخته ‏است. مباحثى مانند سنت و دوران مدرن، مفهوم تاریخ، باستانى و مدرن، اتوریته، آزادى، آموزش و تربیت، بحران در فرهنگ، حقیقت و سیاست و تسخیر فضا و مقام انسان که آرنت به آن‌ها پرداخته، در حقیقت مفاهیم‏ اساسى سیاسى مانند عدالت، خرد، فضیلت و مسئولیت را یادآور شده و بر ارزش این مفاهیم راستین تاکید مى‏کند. هانا آرنت در فصل اول این کتاب با عنوان سنت و دوران مدرن، به بررسی سنت اندیشه سیاسی در غرب می‌پردازد. وی نقطه آغاز این سنت را آموزه‌های افلاطون و ارسطو و پایان آن را اندیشه کارل مارکس می‌داند. سپس، به تبیین مفاهیم باستانی و مدرن تاریخ می‌پردازد. آرنت درک باستانی از تاریخ را با استفاده از مفهوم «طبیعت» در معنای یونانی آن تشریح کرده و درک مدرن از تاریخ را نیز با تکیه بر مفهوم «فرآیند» توضیح می‌دهد. آرنت در فصل سوم کتاب در پی پاسخ این سوال است که اتوریته چیست؟ وی البته متذکر می‌شود که در جهان مدرن کنونی، دیگر اتوریته‌ای وجود ندارد. هانا آرنت بحران اتوریته را بحرانی ماهیتا سیاسی دانسته ولی مهم‌ترین نشانه وجود چنین بحرانی را گسترش آن به عرصه‌های پیش‌سیاسی، همچون تربیت کودک و آموزش، می‌داند. 

کالبدشکافی مفهوم اتوریته از سوی آرنت در فصل سوم کتاب، با بصیرت‌های نظری سودمند و معرفت‌افزا توام است. آرنت در فصل‌های چهارم تا هشتم کتاب، به ترتیب، به چیستی آزادی، بحران در آموزش و تربیت، بحران در فرهنگ و اهمیت اجتماعی وسیاسی آن، نسبت و رابطه حقیقت وسیاست و مقام انسان در عصر تسخیر فضا می‌پردازد. وی فصل پایانی کتاب خود را با این پرسش جذاب آغاز می‌کند که «آیا تسخیر فضا موجب ارتقای مقام انسان شده است یا تنزل آن؟» پاسخی که هانا آرنت در طول مقاله خود به این پرسش می‌دهد، عمق نگاه یک دانشمند علوم انسانی را به مسائل فلسفی برآمده از پیشرفت علمی انسان مدرن، بازمی‌نماید. نکته جالب در باب کتاب آرنت این است که وی کتاب خود را با انسان گرفتار در غار تمثیلی افلاطون آغاز می‌کند و آن را با انسان تسخیرکننده فضا به پایان می‌برد. وی تمثیل غار را نقطه آغاز بررسی سنت اندیشه سیاسی در غرب قرار می‌دهد و تسخیر فضا را مبنای پرسش از مقام و مرتبت انسان در جهان مدرن.