در این نوشتار سعی شده تا با در نظر گرفتن تعاریف، دستاورد‌ها و روش‌های موجود در سایر اشکال نمایشی شرق و غرب تعریف جامعی از شبیه خوانی به دست داده شود. سپس با در نظر گرفتن این تعریف کلیات مربوط به بازیگری (نقش پوشی) شده و پس از آن استخراج ابزار‌ها و روش‌های به کار گرفته شده توسط شبیه خوانان معرفی می‌گردد. در پایان از روش سنتی تربیت شبیه خوانان سخن به میان آمده است.