جنگ «بدون تلفات» و عشق «بدون مخاطره»، اين اولين تهديدي است كه نويسندة اين كتاب، آن را تهديد «امنيت» براي عشق نام مي‌نهد و نقطة مقابل آن را انكار اهميت عشق مي‌داند. چرا كه تصور مي‌شود عشق صرفاً نوعي لذت‌گرايي بي حد و حصر و گسترة وسيعي از لذت‌هاي ممكن است. اگر شما به خوبي براي عشق تربيت شده باشيد و از ملاك‌هاي امنيت مدرن پيروي كنيد، پايان دادن به رابطه با افرادي كه مناسب شما نيستند، برايتان دشوار نخواهد بود. در كتاب «ستايش عشق» آلن بديو، فيلسوف نامدار فرانسوي، دفاع پرشور و آتشيني از عشق مي‌كند و با توسل جستن به انديشمنداني برجسته از كي‌يركگور و سيمون دو بووار تا مارسل پروست و ژان لاكان ما را ترغيب مي‌كند كه از عشق نترسيم، بلكه آن را چون ماجراجويي شكوهمندي ببينيم كه دست آخر ما را از وسواس فكري نسبت به خود مي‌رهاند. «ستايش عشق» سرودة فيلسوفي است كه مانند افلاطون و به نقل از او چنين مي‌انديشد: «كسي كه از عشق شروع نكند، هيچگاه پي به ماهيت فلسفه نخواهد برد.»