چه ارتباطي بين دموكراسي و سوخت فسيلي وجود داد؟

سوخت فسيلي هم دموكراسي مدرن را ممكن مي‌سازد و هم محدوديت‌هايي براي آن ايجاد مي‌كند. براي درك اين محدوديت‌ها بايد با آنچه ظهور گونة مشخصي از سياست دموكراتيك را ممكن مي‌سازد، آشنا شويم.

چيزي كه نام آن را دموكراسي كربني مي‌گذاريم. در پي حملة آمريكا به عراق در سال 2003 در مورد يكي از اين محدوديت‌ها بحث‌هاي زيادي شد.

اغلب گفته مي‌شود كه يكي از ويژگي‌هاي برجستة خاورميانه فقدان دموكراسي است و از نظر بسياري از كساني كه دربارة اين منطقه مهم و حياتي مي‌نويسند، نفت عامل اين فقدان است. كشورهايي كه بخش عمده‌اي از درآمدشان از صادرات نفت به دست مي‌آيد، كمتر به دموكراسي گرايش دارند.

موج خيزش‌هايي كه جهان عرب را در سال 2011 درنورديد حكايت از رابطة مستقيم بين درآمدهاي بالاي نفتي و مشكل مطالبات فزايندة مردم براي برخورداري از زندگي دموكراتيك و برابرتر داشت. در مجموع هر چقدر كه كشوري نفت كمتري توليد مي‌كرد و توليد آن نيز سريع‌تر كاهش پيدا مي‌كرد، مبارزات دموكراسي‌خواهانه در آن گسترده‌تر بود. تونس و مصر كه خيزش در آن‌ها آغاز شد و يمن، بحرين و سوريه كه قيام به سرعت در آن‌ها گسترش يافت، از جمله كوچك‌ترين توليدكنندگان نفتِ منطقه بودند و در همة آن‌ها نيز توليد نفت رو به كاهش داشت.

در اين كتاب، نويسنده تاريخ انرژي را مورد بازانديشي قرار مي‌دهد و دركي از سياست‌هاي زيست محيطي، مبارزه براي دموكراسي و جايگاه خاورميانه در جهان پست مدرن به دست مي‌دهد.