بشر بودن و همنوعی در خلقت انسانی، مبنای حقوقی است که هیچ‌کس، حتی حکومت الهی، حق تجاوز به آن‌ها را ندارد. در این دیدگاه، وجود اصول پیشین، ذاتی و عقلی اثبات می‌شود، اصولی که نه برخاسته از حق الهی یا مستنبط از ادله شرعی و دینی، بلکه نتیجه تاملی فلسفی در جهان، انسان، مبادی عقلی و ذاتی حیات بشر است.