داستان میهمانی دشت مگیدو حرف باید‌ها و نباید‌ها نیست. حتی به چرایی و چگونگی هم نمی‌پردازد. زندگی را آنطور که هست و شاید در آینده باشد (شیوه تفکر نسل‌های گذشته، بیشتر حال، و همچنین آینده) توصیف می‌کند حتا گه‌گاه با چاشنی طنز. داستان به مسائلی مانند ترس، بی‌هویتی، تعصب ورزی، تعدی یا احترام به اندیشه و حقوق دیگران، دغدغه فکری آدم‌ها و… به شیوه خاص می‌پردازد، و از نگاه سه راوی؛ دو روایت اول شخص و یک روایت سوم شخص که برخلاف معمول دانای کل نیست. فقط آن چیزی را که دیده یا شنیده بسادگی توصیف می‌کند.

قسمتی از داستان از زبان زنی مطلقه حکایت می‌شود که در خانه پدرش زندگی می‌کند و ارتباط چندانی با اجتماع بیرون ندارد. همه هم و غمش این است که نامزد جدیدش از محل کارش انتقالی بگیرد تا هر چه زود‌تر ازدواج کنند و بروند سر خانه و زندگیشان که شبی خاص، خواب دوست صمیمی دوران کودکی و بزرگسالی‌اش را که چند وقت پیش فوت شده می‌بیند. این خواب که شامل سفر دنیای زیرین دوستش است، بخاطر پیوندی که با زندگی واقعی‌اش دارد، آن زن را دچار مالیخولیا می‌کند و باعث می‌شود به هر دری بزند تا تعبیرش را بیابد...