محسن آزرم: "زندگی خصوصی فیلمنامه‌ای است کُمدی، منتها یک کُمدی سیاه و دردناک. همه خنده‌دار است، و هم مایه تاسف. و آن‌چه در این بین قابل ستایش است، کوششی است که نویسنده برای آفریدن شخصیت‌هایی چندبُعدی کرده و البته به نتیجه هم رسیده است."