داستان در زمان فرمانروایی مغولان یا تاتارها بر ایران اتفاق می‌افتد. یکی از دبیران کتابخانه(عبدی) به هنگام سوزاندن برخی از طومارهای کتابخانه، به تصادف طوماری از استاد خود شیخ شرزین پیدا می‌کند که جهت دادخواهی از صاحبدیوان نوشته شده، متن طومار بخشی از زندگینامه شرزین بن روزبهان، دبیر دارالکتّاب سلطانی است که به دلیل نوشتن طوماری به نام دارنامه توسط شیوخ دیگر متهم به کفر و ارتداد می‌شود.