«پسرکی با پیژامه راه‌راه» رمانی است که در ابتدای زمان انتشارش نسخه اصلی‌اش به عنوان اثری در حوزه کودک و نوجوان معرفی شد، اما به مرور جای خود را در میان رمان‌های بزرگسال باز کرد و به دلیل محتوای آن اکنون بیشتر به عنوان اثر بزرگسال شناخته می‌شود. 

جان بوین‌ ایده‌ نوشتن این رمان را چنین تشریح کرده است: «اصولاً یک تصویر یگانه به ذهنم آمد، از دو پسر بچه‌ای که در دو طرف حصار سیم‌خاردار نشسته‌اند و با هم حرف می‌زنند و من می‌دانستم آن حصار سیم‌خاردار کجا قرار دارد. یکی از چیزهایی که خوشم آمده، این بود که از وقتی کتاب را به مردم داده‌ام تا آن را بخوانند، وقتی بوده است که آن‌ها گفته‌اند کتاب را در یک یا دو نشست، شاید هم در عرض چند ساعت خوانده‌اند. وقتی کتاب را در دست گرفته‌اند یک نفس تا آخر خوانده‌اند. زیرا من هم آن را به‌ همین سرعت یک‌تکه نوشته‌ام.» 

بر اساس این رمان فیلمی با همین نام در سال ۲۰۰۸ به کارگردانی مارک هرمان ساخته شد.