کتاب حاضر با فصل‌بندی‌های دقیق، بررسی دلوز از فلاسفه مختلف را در فصل‌های جداگانه‌ای گنجانده است. به این ترتیب مطالب و تحلیل‌های او درباره اسپینوزا، هیوم، نیچه، برگهام، فوکو، بکت و لایبنیتس در فصل‌های جداگانه آمده است. همچنین در یکی از فصل‌های کتاب نیز با عنوان «اسکیزوکاوی» مفهومی که دلوز آن را برآمده از روانکاوی فروید و لکان می‌دانست آمده است. مترجمان «یک زندگی» دلیل این‌که چنین روشی را برای گزینش مقاله‌ها و فصل‌بندی مقالات دلوز انتخاب کرده‌اند، در مقدمه کتاب نوشته‌اند: «ترجیح دادیم که به‌جای ارائه تصویری تکه‌پاره از دلوز، به تدقیق تفکر او در موقعیت حاضر وفادار بمانیم. بنابراین کتاب حاضر بی‌آن‌که توهم ارائه کتابی جامع از سیر تفکر او را در سر داشته باشد، بر آن است تا اولاً با انگشت نهادن بر فیلسوفانی که پایه‌های تفکر او را شکل می‌دهند، و ثانیاً با قرار دادن آن‌ها در فصل‌های مجزا از یک سو نسبت دلوز با این فیلسوفان، و از سوی دیگر سیر تفکر خود او را تا حد ممکم مشخص کنند.» 

کتاب حاضر از یازده فصل تشکیل شده است: فصل‌های اول تا پنجم به اسپینوزا، نیچه، هیوم، برگسون و فوکو اختصاص یافته‌اند، فیلسوفانی که نه‌تن‌ها خود دلوز کتاب یا کتاب‌ها و مقالاتی را به هر کدام اختصاص داده است، بلکه هر یک به نحوی بنیان‌های تفکر او را شکل می‌دهند. فصل‌های ششم و هفتم به بکت و اسکیزوکاوی می‌پردازند. فصل هشتم به لایبنیتس اختصاص یافته است. فصل نهم دربرگیرنده تنها متونی است که دلوز در آن‌ها به موقعیت مهم و حیاتی سرزمین فلسطین پرداخته است و از همین رو واجد اهمیت فراوانی در فهم حیات سیاسی اوست. فصل دهم دربرگیرنده مقالات و یادداشت‌های پراکنده‌ای است و فصل یازدهم نیز تک‌مقاله‌ای است که اغلب آن را وصیت‌نامه فلسفی دلوز نامیده‌اند.