لغت موران داستانی است که در آن به اصل و مبدا وجود انسان و همچنین بازگشتگاه و سرانجام او پرداخته شده است. این داستان که به گفت‌و‌گوی چند مورچه می‌پردازد علی رغم اختصار و کوتاهی و برخورداری از زیبایی‌های ادبی، در بردارنده‌ی معانی ژرف و پر محتوایی است که بیان عرفانی و راز آلودش نیز بر زیبایی‌های این اثر افزوده است.