کتاب «مکان‌های عمومی» از گفت‌وگوهای عامیانه میان مردمان ساده دل، با نثر روان حکایت دارد و درباره آدمی است که به دلیل سرخوردگی در ایده‌ هایش تصمیم به انزوا می‌ گیرد اما بودن او در مکان‌ های عمومی و موقعیت‌ های مردمی و اجتماعی نوعی تضاد و تقابل را برای او به همراه دارد.