مادر، مادر، مادرجان! این‏جا که نمی‌دانم کجاست خیلی تنها هستم. پدر که نمی‌دانم کجاست، خیلی گرفتار است. تو که نمی‌دانم چه می‌خواهی، خیلی سرگردانی. آخر ما کِی دور هم جمع می‌شویم؟ این رحم سرگردان و خالی تو که مال من و ابوطالب و بابک بود، و هیچ کدام از ما را به خودش راه نداد، همه را سرگردان کرده است. خانه‌ی ما کجاست؟