هنرمند برای آفریدن اثرش نیازمند ابزار است. این ابزار یا ساده است و ابتدایی (مثل قلم و کاغذ در دستِ شاعر) و یا پیچیده و پیشرفته (مثل دوربین در دستِ عکاس). چیرگی هنرمند بر ابزار کارش تأثیرگذار است در آن‌چه می‌آفریند، و شاید تعیین‌کننده.

فرزاد امامی، با آگاهی از رابطه‌ی بین هنرمندِ عکاس و ابزار آفرینش‌اش و با تسلط همه‌جانبه‌یی که بر این ابزار دارد، و با شناختی عمیق از نسبت بین تسلط بر ابزار و آفرینش اثر هنری، دست به کار گردآوری و ترجمه‌ی کتابی زده سودمند و گره‌گشا، و برای بهتر شدن آن، دانسته‌های ارزشمند و تجربه‌های نفیسِ سال‌های دراز کاری‌اش را به آن افزوده است، و در این رهگذر اثری به‌دست داده که هم لازم است برای تازه‌کارها، هم مفید است برای کاربَلَدها، و هم مؤثر برای حرفه‌ای‌ها.