باجه‌ی عوارض شهر خیالی، رمانی است با فانتزی بسیار قوی که دنیایی را به موازات دنیای واقعی ما می‌آفریند. نویسنده در این کتاب با زبانی تمثیلی و البته طنزی قوی به بازسازی جهان رخوت‌زده و ملالت‌باری که بزرگسالان برای خود ساخته‌اند می‌پردازد. تنبلی و کسالت، پیش‌داوری، نادانی، دروغ‌گویی و... همه به شکل سرزمین‌ها و دیوهایی تصویر شده‌اند که میلو برای رسیدن به شاهزاده خانم‌های منطق و احساس باید از آن‌ها عبور کند.

جاستر با هوشمندی یادآوری می‌کند که دنیای کامل زمانی قابل تصور است که به اعداد و کلمات به یک اندازه اهمیت داده شود و از طرفی، زندگی وقتی شیرین و قابل تحمل است که منطق و احساس، که جدایی‌ناپذیر و خواهران دو قلو هستند، حاکمان واقعی سرزمین زندگی ما باشند. نگاه میلو در پایان سفر خیالی‌اش که حتی در ظاهر یک ساعت هم طول نکشیده‌است، نسبت به دنیای اطرافش، آدم‌ها، صداها، رنگ‌ها و حتی بوها عوض شده‌است. او قدر تک تک لحظه‌های زندگیش را می‌داند و به ارزش زندگی پی برده‌است.

چیزی که باجه‌ی عوارض شهر خیالی را خواندنی‌تر می‌کند این است که کتاب، فقط مختص کودکان و نوجوانان نیست. بلکه برای همه‌ی آدم‌ها، در هر سن و سالی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.