در بخش نخست كتاب، چگونگي آشنايي با جهان‌بيني خاص سپهري از طريق شعر شهودي او بررسي مي‌شود و در بخش دوم نگارنده، ابيات برجسته شعر چشم‌ها را بايد شست، جور ديگر بايد ديد را در راس انديشه‌هاي سپهري نهاده و چگونگي رسيدن به اين نگاه تازه را در مهم‌ترين پديده‌هاي زندگي مانند: عشق، سرنوشت، معرفت، علم، ازدواج و مرگ، ارزيابي مي‌كند. در بخش سوم، سروده‌هاي به باغ همسفران، شب تنهايي خوب، تپش سايه دوست، پشت دريا، تا انتها حضور، تا نبض خيس صبح و بخشي از منظومه مسافر به چاپ رسيده است. بخش چهارم نيز شامل چند سروده از مهري رحماني است.