بسیاری از جامعه­‌شناسان و فعالان سیاسی و فرهنگی بر این باورند که جامعه­ مدنی بدون شناخت و فهم درست از حوزه عمومی ممکن نیست. بر این اساس از زمان طرح ایده جامعه­ مدنی توسط سیدمحمد خاتمی، این سئوال همواره مطرح بوده که چگونه با چه ابزاری و با کدام ترتیبات نهادی باید به سمت آن سوق پیدا کرد؟ بعد‌تر هم سئوالاتی بنیادی از چیستی جامعه مدنی و محمل­‌هایش پیش آمد. این سئوالات به تحقیقات و مطالعات کمابیش گسترده ­ای منجر شد و توجه اساتید و دانشجویان علوم سیاسی و علوم اجتماعی را به خود جلب کرد که حاصلش شد چندین و چندده کتاب و مقاله و پایان­ نامه. ترجمه­‌های متعددی هم از آثار فیلسوفان سیاسی غرب در این زمینه منتشر شد. از جمله این آثار باید به کتاب «دگرگونی ساختاری حوزه عمومی» اشاره کرد. 

این کتاب را یورگن هابرماس، متفکر و فیلسوف آلمانی در پاییز ۱۹۶۱ نوشته. او در مقدمه­ کتاب به پیچیدگی ­های موضوع اشاره کرده و رویکرد خاص آن را ناشی از «زمینه­‌های گسترده ­ای» می‌­داند که در تحلیل حوزه عمومی بورژوایی باید به آن توجه کرد. 

 «دگرگونی ساختاری حوزه عمومی» هفت فصل دارد: ۱- تفکیک مقدماتی گونه­‌ای حوزه عمومی بورژوایی ۲- ساختار اجتماعی حوزه عمومی ۳- کارکرد سیاسی حوزه عمومی ۴- دگرگونی ساختاری-اجتماعی حوزه عمومی ۶- تغییر در کارکرد سیاسی حوزه عمومی ۷- در باب مفهوم افکار عمومی. 

تامس مک­ کارتی، کتاب را چنین معرفی می‌­ کند: این اثر از پرنفوذ‌ترین آثار یورگن هابرماس است که به تحلیل تاریخی ـ جامعه­‌شناختی پیدایش، دگرگونی و فروپاشی حوزه عمومی بورژوایی می‌­ پردازد. این اثر می‌­ کوشد تا با استفاده از موضوعات و روش­‌های موجود در جامعه ­‌شناسی، اقتصاد، حقوق، علوم­ سیاسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی به تحلیل پیش ­شرط­‌ها، ساختار‌ها، کارکرد‌ها و تنش­‌های درونی این حوزه مرکزیِ جامعه مدرن بپردازد.