به "مصرف گرایی" بعنوان یک مسئله روانشناسی می پردازیم. شخص مصرف کننده (در حد افراط) نیازمند روان درمانی است. ما همه مصرف کننده هستیم ، باید بخوریم و بپوشیم و خانه داشته باشیم. اما نوعی مصرف هست که از حرص و آز برمی خیزد. وسواسی برای خوردن ، خریدن ، تملک و مصرف هرچه بیشتر ما پول کافی برای خرید نداریم و از این رو می خواهیم به دارایی خود بیافزاییم. مثل فرد چاق که دهانش باید دائما بجنبد تا احساس آرامش کند و از نخوردن نهراسد ، مصرف فزاینده راهی است برای رهایی برخی از افراد از افسردگی ، غافل از اینکه مصرف وعده بهبود می دهد اما نگرانی و افسردگی پنهان را تسکین نمی دهد. مصرف احساس تهی بودن و درماندگی را موقتا از بین می برد.