جور هندستان، از انگشت شمار سفرنامه هایی است که در روزگار ما به زبان فارسی نوشته شده است. کتاب شرح شوخ و دقیق مشاهدات بهمن فرسی نویسنده، شاعر و نمایشنامه نویس ساکن لندن است که پنج سال پیش در سفرش به شبه قاره هند نوشته و در زمستان ۲۰۱۲ میلادی از طریق نشر فردوسی در استکهلم به بازار کساد نشر فارسی در خارج از کشور سپرده شده و منتشر گردیده است.

کتاب در قالب سفرنامه، خطاب به یار متصل و فرضی نویسنده، «داش ابول» و در هشتاد و دو بخش یا به قول نویسنده «گره» نوشته شده است. عنوان کتاب هم پر واضح است که از همان مثل سایر و معروف می آید.

نویسنده در توضیح نامی که برگزیده در پیش درآمد کتاب می گوید: «من برای این سفر تور زده به هندوستان، آن گونه جور که شاعر گفته نکشیده ام. اما هندستانی دیده ام مالامال از جوری شگفت. طاووس هم اصلن ندیده ام. بنگاله و طوطیان را هم ندیدم. از قند پارسی هم بعد معلوم می شود چه دیدم یا ندیدم. روی هم رفته، این پرپرزدن های قلم در طول و عرض سفر، بی هیچ داعیهء بینش و پژوهشی، تنها غوطه خوردن در آبگیرهایی هستند دستیاب، و اوقیانوس گشنی که آنجاست با ژرفای بی انتهایش همچنان نایافته می ماند».