کتاب پنجره رو به حيات جلد ديگري از سه‌گانه‌ی عباس کيارستمي است که نگاه ساده و در عين حال عميق‌اش را به پديده‌هاي متنوع اطراف ما نشان مي‌دهد. پنجره‌هاي کيارستمي شايد از ديگر مجموعه عکس‌هايي که تاکنون گرفته بهترباشند، آنها همين عمل درست ديدن را به مخاطب مي‌فهمانند، و در عين حال به نوعي نمادي از دوربين عکاسي نيز به حساب ميآيند. به سختي مي‌توان در برابر اين تصور مقاومت کرد که اين نماهاي داخلي تاريک که عکاس در بيشتر موارد دوربين‌اش را آنجا قرار داده، با چرخش به سوي تنها منبع نور، در واقع، شبيه اتاق‌هايي بزرگ و سياهرنگ هستند. يا گويي عکاس به نخستين خاستگاه‌هاي هنر يعني غارهاي اسطورهاي عينيت بخشيده است. نگاه ما خود را همراه نگاه عکاس، دقيقاً در محل دريافِت تکانش‌هاي‌ نور مي‌يابد. برگرفته از مقدمه کتاب، نوشته کاترين ميه