روش آموزش و پرورش اسلامي از آن رو شايان بررسي و نگرش است که آفرينشگر پديده‌اي پويا، پايا و پر فروغ در فرهنگ جهاني بوده است و در ميان گوناگون شيوه‌هاي فرادهي و فراگيري، برجسته و کم‌مانند مي‌نموده است. آموزشنامه بدرالدين جماعه در ميان نگاشته‌هاي همسان خود از ويژگي‌هايي بي‌همتا برخوردار است. گذشته از نشان‌گذاري ژرف اين کتاب بر نگاشته‌هاي ديگر نويسندگان واپسين در زمينه آيين استادي و شاگردي، نام‌آوراني مانند شهيد ثاني، سمهودي و علموي در دو حوزه آموزشگاهي و پژوهشي تشيع و تسنن از نويسنده آن ــ بدرالدين جماعه‌ ــ الگوبرداري کرده‌اند.
درآمد کتاب، در بر گيرنده جستار درازدامني است از مترجم درباره وضع فرهنگي سياسي‌ ـ اجتماعي روزگار ابن جماعه و به‌ويژه نهاد آموزشي «طِباق»، که براي نخستين بار به زبان فارسي شناسانده شده است. دانش‌آموختگان اين نهاد برجسته آموزشي وابسته به مملوکان مصر و شام با شکست‌ ادن سربازان مغول و سپاهيان صليبي، دگرگوني شگرفي در تاريخ اسلام پديد آوردند.