اين اولين باري است كه "چاك پالانيك" با يكي از مهم‌ترين رمان‌هايش به خواننده فارسي زبان معرفي مي شود.

پالانيك "باشگاه مشت زني" را سال 1996 نوشت. رماني كه در نگاه اول روايت گر خشونت طلبي است، اما "جي.جي.بالارد" نويسنده‌ي شهير امريكايي معتقد است "باشگاه مشت زني" را بايد آينه‌ي تمام نماي انسان تنهاي امروز دانست.

داستان زندگي يك شهروند آمريكايي كه از ملال و روزمرگي كلافه شده است و به يك‌باره سر از باشگاهي درمي‌آورد كه آدم‌هايي شبيه او براي خلاصي از سرخوردگي‌هاي شان سراغ مشت زني آمده‌اند.

زندگي قهرمان داستان پالانيك به زودي سير ديگري پيدا مي‌كند.

چاك پالانيك در سال 1962 در واشنگتن متولد شده است. اين نويسنده 46 ساله تا امروز 11 كتاب داستاني و سه اثر غيرداستاني منتشر كرده است. "باشگاه مشت زني" او تا اوايل سال ۹۸جزء برترين كتاب‌هاي كتابخانه‌هاي ايالت متحده‌ي امريكا باقي ماند و كمي بعد وقتي "ديويد فينچر" فيلمي براساس اين داستان ساخت، دوباره اين كتاب به ليست پرفروش‌ترين‌هاي آمازون راه يافت. ديويد فينچر فيلم "باشگاه مشت زني" را با حضور چهره‌هايي همچون "برد پيت" و "ادوارد نورتن" ساخت، بااين حال پايان فيلم و رمان چندان شباهتي به يكديگر ندارد و كارگردان و نويسنده هر يك راه خود را رفته‌اند.

«به من گفت ، ميخوام لطفي در حق من بكني. منو بزن. هر چي محكم تر بهتر.

آن وقت ها زندگي ام زيادي كامل بود و شايد بايد همه چيزمان را خرد مي كرديم تا بتوانيم آدم بهتري بشويم.

تايلر فرياد مي زند: اولين قانون باشگاه مشت زني اينه كه درباره باشگاه مشت زني با كسي حرف نميزنيد...

تايلر فرياد ميكشد: قانون دوم باشگاه مشت زني اينه كه درباره باشگاه مشت زني با كسي حرف نمي زنيد... و قانون هفتم؛ اولين شبي كه به باشگاه مشت زني آمديد بايد بجنگيد...»